'Zakenreis'

Lieve allemaal,

Maandag 28 december was de dag aangebroken dat we op zakenreis gingen, hahah. Rond 10.00 uur werden we opgehaald en gingen we op pad. Eerst gingen we even tanken in de stad, naar de supermarkt en om mijn camera! De mevrouw die mijn camera mee wilde nemen was aangekomen dus we konden m op gaan halen! Dus we konden op pad met mijn camera, Yeaaah! EINDELIJK! De schoonmoeder van Janina reed ook een stukje mee. Zij ging bij de dochter van Janina haar vriend op bezoek. Deze woonde zo’n 2,5 uur van ons rijden vandaan. We gingen daar even lunchen. Dat gaat hier als volgt. Je neemt je eigen boodschappen mee dus zo hadden we vlees en groente gekocht. Je komt binnen bij de mensen waar je gaat lunchen, je overhandigd je boodschappen en zij maken het klaar, hahah. Het was een heerlijke maaltijd! Na de maaltijd zijn we weer verder gereden naar het eerste project. Het eerste project dat we gingen bezoeken was een schilpadden project. Omdat het geen seizoen meer is, zijn er ook bijna geen schildpadden meer. Maar hier doen ze nog meer dan alleen schildpadden. Ze hebben hier ook kaaimannen onderzoek en camera’s hangen in de jungle om te monitoren welke beesten er lopen. Dus allemaal heel interessant maar omdat we hier best laat waren hadden zij niet veel tijd meer dus kunnen we woensdag terug komen. We gingen hier nog even bij het strand kijken en we liepen ook langs een mangrove. En daar zat hij dan… een Kaaiman keek ons strak aan! Hahah. Gelukkig zat hij in het water en bleef ook lekker zitten dus we konden uitgebreid foto’s maken en zoals ik de mensen hier moet geloven zijn kaaimannen niet heel gevaarlijk dus daar gingen we dan maar vanuit. Na dit bezoek zijn we verder gereden naar het volgende project. Hier waren we iets voor 17.00 uur. Het was op een hoge berg, en vanaf hier had je prachtig uitzicht over de kust en noem maar op. Dit uitzicht hoorde bij het hotel dat hier gevestigd is. Wij zaten iets verder in het vrijwilligershuis. Dit project was een Wildlife Sanctuary met allemaal beesten die gewond zijn geraakt en bij hen terecht zijn gekomen. Zij proberen die beesten dan weer beter te maken en weer vrij te laten in het wild. Alleen bij de meeste gevallen is dit niet meer mogelijk omdat ze gewoon te veel aan de mensen gehecht zijn. Maar we zullen hier morgen een rondleiding krijgen dus dan weten we er meer over. We waren best wel moe dus hebben dan ook niet veel meer gedaan ’s avonds. Ik heb mijn camera beetje uitgeprobeerd, ook al werd ik er mee uitgelachen hahah. Ben gewoon super blij dat ik weer een camer heb, haha en als jullie de foto’s zien snappen jullie vast wel waarom! Hahha. ’s Avonds hebben we nog een filmpje in bed gekeken en daarna gaan slapen. Echt lekker slapen was het niet omdat we midden in de bossen lagen, wel in een huisje natuurlijk, maar er waren geen musquito netten en buiten hadden we een sprinkhaan gezien, zo groot heb ik er nog nooit een gezien. We hebben ook nieuws gekregen vandaag dat we het huis hebben waar we graag wilde gaan wonen! Dus half januari gaan we weer verhuizen naar een nieuw huis en hopelijk is dat de laatste keer dat we moeten verhuizen!

Dinsdag 29 december werden we levend wakker. We hebben dus de nacht overleefd met al die beesten! En vroeg dat we wakker werden, 06.00 uur ging de wekker, en ook de natuurlijke wekker want niet ver van ons vandaag zaten allemaal papegaaien die behandeld worden, en die maken een tering herrie, dus daar word je wel wakker van! Hahah. Maar dat gaf niet want de dag kon beginnen! Om 07.00 uur liepen we naar de andere kant waar nog meer beesten zaten. We liepen met een vrijwilliger mee en wij konden gewoon foto’s en videos maken. We willen dit project toevoegen aan het assortiment van Green Life Volunteers dus moeten we wel materiaal hebben om het te kunnen promoten. We liepen dus mee met de vrijwilliger en ze ging alle hokken af om de voederbakjes te pakken, vervolgens ging ze bij een aantal naar binnen om de kooien schoon te maken en later kregen ze allemaal eten. We mochten niet bij alle beesten naar binnen omdat sommige gevaarlijk kunnen zijn. Maar wel bij aapjes, de papegaaien en de wasberen mochten we mee naar binnen. Er waren hier ook beesten die ik nog nooit gezien had of nog nooit van gehoord. Maar wat een gave beesten allemaal, en hier waren ook luiaards. Echt, wat een beesten zijn dat! Super schattig. Daar wil je gewoon echt mee gaan knuffelen maar dat kan natuurlijk niet omdat dat niet goed voor ze is. Tenzij je vrijwilliger ben dan mag dat wel want dan moet je ze eten geven etc. Er waren nog baby’s luiaards en deze werden gevoerd met de papfles, zo schattig! Ik was mee in het papegaaien hok en die beesten vonden mij ook wel leuk. Ik had een knotje in en die vonden ze maar al te leuk! Daar kwam er steeds een op zitten. Dus ik had gewoon een papegaai in het haar, hahah. Gelukkig deden ze niks dan alleen maar zitten, hahah. Er zijn elke dag meerdere rondleidingen door de sanctuary voor publiek. Deze rondleidingen kosten 20 dollar per man en dat is eigenlijk ook een donatie die naar de beesten gaan om ze te kunnen verzorgen. Om 09.00 uur begon de eerste rondleiding en dat waren al 27 mensen. En dan zijn er nog 3 meer rondleidingen op een dag, dus ik denk dat ze best wat geld ophalen, maar zoals ik begreep is het ook heel duur om al die beesten te verzorgen. We liepen mee met de rondleiding maar natuurlijk hadden we alle beesten al gezien maar nu hoorde we ook de verhalen achter elk beest. Sommige mensen zijn het leven geeneens waard hoe ze met beesten om gaan. Heel sneu. Een Ara had geen staart meer, die was er uitgetrokken door mensen, de andere are had maar een oog, die andere was er uit geschoten met een bbgun door mensen en zo had elk beest zijn eigen verhaal. Is best wel sneu eigenijk maar gelukkig kunnen ze hier dan terecht. Er was ook een beest,  ik weet niet precies wat voor beest het was, een soort wasbeer maar dan anders, maar dit was de wereldster. Die was al paar keer in tv shows geweest etc. Hahah. Het was erg interessant om dit gezien te hebben en het lijkt me echt gaaf om een keer vrijwilligers werk te doen bij zoiets. Alleen wat veel mensen niet verwachten is dat je geld moet betalen om vrijwilligers werk te doen. Ik vind het eigenlijk belachelijk maar dat is nou eenmaal zoals het is. Bij deze wildlife sanctuary betalen de vrijwilligers 25 dollar per nacht. Dat is dan inclusief verblijf en eten en dan een donatie voor de sanctuary, terwijl je tijd eigenlijk ook een donatie is vind ik zelf. Maargoed, het is zoals het is en bij elk project is het zo. Nadat de tour klaar was hebben we even gechillt en gegeten en daarna zijn we weer verer gegaan naar een ander project. Er was nog een schilpadden project in de buurt en daar gingen we ook een kijkje nemen. Dit project was best wel klein en ik persoonlijk zou daar niet willen zitten als vrijwilliger zelf. Maar het was ook gesloten dus konden niet zo’n goed beeld krijgen van hoe het is in het schildpadden seizoen. Omdat deze gesloten is zijn we even naar het strand gegaan. Hier hebben we lekker gezwommen en over de golven heen gesprongen want wat een hoge golven hier! Hahah. In Puerto Jimenez hebben we nooit golven maar hier, die waren groot! Dit strand staat er dan ook om bekend dat er veel surfers komen, dus opzich wel logisch dat er dan hogere golven zijn, hahah. We hebben hier even afgekoeld en zijn we naar een ander plaatsje gereden waar de zonsondergang heel mooi is om te zien. Dit was in Dominical. We zijn hier op een boomstronk geploft op het strand en genoten van het uitzicht, mega veel surfers, ondergaande zon, en 25 graden. Perfect! Nadat de zon onder was zijn we wat gaan eten bij een tentje hier. Janina was er niet want die ging wat vrienden opzoeken in de buurt en zou ons later ophalen. Ook hebben we nog even wat touristen winkeltjes bekeken. Zo heb ik nog twee hempjes gekocht waar Pura Vida opstaat! En natuurlijk een magneet voor mijn verzameling! Toen kregen we berichtje van Janina dat ze pech had gehad met de auto dus dat ze wat later zou zijn. Eerst zou ze rond 19.00 uur er zijn, dat werd dus 21.00 uur! Haha gelukkig konden we gewoon wat drinken ergens en heb ik de foto’s terug bekeken die ik allemaal gemaakt had. 437 foto’s en video’s in 2 dagen! Niet verkeerd toch? Hahaha. Eenmaal terug bij het huisje waren we alle drie moe en zijn we lekker gaan slapen.

Woensdag 30 december was de laatste dag al weer. ’s Morgens heb ik 2 interviews afgenomen met vrijwilligers daar voor mijn onderzoek en daarna zijn we teruggereden naar het project waar we maanden ook geweest zijn. Hier heb ik ook een interview gedaan met een vrijwilliger en toen gingen we op pad! We liepen naar het strand en toen naar de jungle. In het bos hangen camera’s om beesten te monitoren. Interessant om te zien hoe ze dat doen. Daarna zijn we naar het schilpaddenkamp gelopen, en dit was meer dan 1 mijl lopen! In de zon om 10 uur ’s morgens. Ik dacht dat ik dood ging, maar dat ging ik niet, want heb het overleefd. Er waren nog een aantal schilpadden eitjes en deze hebben we ook gezien maar helaas waren er geen uit gekomen dus geen schildpadjes voor ons! Natuurlijk moesten we ook nog helemaal terug lopen! Maar we hadden het weer overleefd! Toen hebben we nog even binnen gezeten om bij te komen en zijn we rond 11.30 uur doorgereden terug naar huis! Onderweg hebben we gestopt bij een wegrestaurant om even wat te eten en rond 15.00 uur waren we in Puerto Jimenez. Gelijk naar Janina haar huis gegaan om Dobby op te halen en blij dat ze was om ons weer te zien! Gek beest is het toch. Toen we thuis kwamen hebben we haar eerst maar in bad gedaan! Zoveel vlooien heb ik nog nooit op een hondje gezien, echt heel sneu! Na het badderen heeft ze alleen maar geslapen. Ze is zo moe, hahah. Janina heeft ook nog een pup en daar heeft ze veel mee gespeeld dus ze is bekaf! Wij waren ook bekaf en hebben dan ook niks meer gedaan dan gedoucht, film gekeken en pizza besteld (en opgegeten natuurlijk).

Donderdag 31 december 2015… Laatste dag dat het 2015 is. En wat een jaar is dit geweest. Ik sta er zelf nog niet echt bij stil of ik besef het zelf eigenlijk nog niet waar ik nu ben en waar ik allemaal geweest ben. Zoals vorig jaar in Canada, dat besef heb ik nog geeneens. Het is zo apart, hahah. Vorig jaar stonden we nu in NYC, op timessquare, the wachten in de koud voor meer als 6 uur, zonder drinken, zonder wc, zonder muziek. Maar wat een gave ervaring was dat! Vandaag, een jaar later. Zit ik op een plek waar het 30 graden is, waar vuurwerk wordt afgestoken vanaf het strand en waar wij een pubcrawl gaan doen. Het is zo onwerkelijk en ben zo dankbaar dat ik het allemaal mag meemaken!

Ik wil jullie dan ook allemaal een te gek nieuw jaar wensen! Dat al jullie dromen uit mogen komen en dat ik weer veilig thuis mag komen en mijn diploma mag gaan ophalen!

Happy New Year!

Een dikke kus uit het verre Costa Rica waar we nog maar net wakker zijn terwijl het voor jullie al bijna 2016 is!

Liefs,

Thyrza