Panama City en weer een verassing

Lieve allemaal,

Vorige keer was ik gebleven bij het moment dat we naar Panama City zouden gaan, dus daar ga ik nu natuurlijk weer op verder!

Donderdag 7 april gingen we een weekendje naar Panama City! Om 05.30 uur werden we opgehaald door de taxichauffeur, die we eerst zelf om kwart over 5 hebben moeten wakker bellen, haha. Hij zou ons brengen naar de boot hierin town. Het was behoorlijk vroeg, maar het was al goed druk! De boot zat daarom ook vol. Om 06.00 uur vetrok de boot naar de overkant. Dit is zo’n halfuurtje varen, en waren dan ook al weer om 06.30 aan de overkant, in Golfito. In Golfito hebben we de taxi genomen naar de grens. Deze taxi was een gedeelde taxi, wat wel chill was omdat het maar 8 dollar p.p. was voor een uur in de taxi. Alleen op een gegeven moment zaten we met z’n 3 achterin, en het was een niet hele grote auto, dus dat was lekker proppen, hahah. Maar eenmaal bij de grens, konden we het land verlaten, en Panana weer binnen komen. Het ging gelukkig allemaal redelijk snel. Bij het verlaten van Costa Rica moet je ook een fee betalen, en bij mij lukte die maar bij Carlies ging het niet via het automaat want het automaat was vastgelopen, haha. Dus moesten we dat ergens anders betalen. En dit moest gewoon in een busje die daar ergens geparkeerd stond, haha. Super droog allemaal, maar het werkte en we mochten het land verlaten! En Panama mochten we ook binnen, dus opzoek naar de bussen. De bussen stonden al te wachten om naar David te vertrekken, een plaatsje in Panama, was zo’n 1 uur en 20 minuten rijden was met dat busje, maar dat busje stope echt heel vaak en het had een motor van een grasmaaier, maar 1 uur en 20 minuten later stonden we dan ook in David. David heeft een heel groot busstation dus het was even zoeken maaar gelukkig was er een aandig persoon die ons vertelde waar de bus was naar Panama City. De bus gevonden, 15 dollar betaald p.p. en we mochten in de bus! Het was een dubbeldekker en we zaten bovenin, bijna vanvoor, hahah. Een stoel schuin voor ons zat een Nederlandse man, hahah. Dus dat was even schrikken omdat we al over hem aan het praten waren hahah. De bus vertrok om 11.00 uur, tussendoor hadden we ergens nog een halfuur pauze, en vervolgens reden we weer verder om 8 uur later in Panama City aan te komen! Hier hebben we een taxi gepakt naar het hotel, en toen ware we in Panama City! Eenmaal bij het hotel zijn we naar de McDonalds gegaan die bij het hotel in de straat zat. Dit was denk ik de meest vieste McDonalds die ik ooit gegeten heb, maar het was eten. Daarna zijn we lekker gaan slapen want het was een lange dag!

Vrijdag 8 april, de eerste ochtend in Panama City! Vandaag stond er een winkel dagje gepland! Eerst ontbijten in het hotel, en dit was karig, haha. Het was koffie of warme chocomelk en een glaasje jus dorange, dan was het een schaaltje fruit en 3 hele kleine witte zachte bolletjes met boter en jam, hahah. Nou, dit was niet echt heel bijzonder, maargoed het was iets. Na het ontbijt zijn we even naar het kantoor geweest van de Hop on Hop off bussen hier in Panama. Wij kwamen daar en het leek net gewoon een office en een kantine. Dus er zat heel was personeel beetje stom te kijken, haha maar gelukkig konden ze ons wel helpen want we wilden wat informatie over die tour, en die hebben we gehad! Dus morgen wordt het lekker een dagje hop onnen en hop offen. Na deze informatie zijn we naar de metro gegaan richting de mall! Woeehoe eindelijk weer eens normaal winkelen, en dan ook echt winkelen want het is de grootste mall van Latin America! En het was zeker groot, 3 grote foodcourts en heel veel winkels! Wat ook wel weer beetje slecht is, want alles is leuk. Maar na 5 maanden niet gewinkeld te hebben, mocht het wel weer eens. Dus, we hebben wat inkopen gedaan, kon niet te veel want dan zou het niet meer passen in onze koffer terug naar Nederland. Ik heb een nieuw horloge gekocht, zo mooi, en 3 tassen, trui, ketting, 2 bandeaus, en iets voor Aicka. Carlies heeft ook goed kunnen slagen, dus het was een goed dagje! Daarbij was het lekker fast food eten wat we ook gemist hebben, haha. We hebben dan ook heel wat uurtjes in die mall doorgebracht, en rond 20.00 uur waren we weer terug in het hotel, erg gaar maar wel voldaan! We hadden onze slaap hard nodig en zijn dan ook lekker op tijd gaan slapen want morgen gaan we de stad zelf zien!

Zaterdag 9 april hadden we al vroeg de hop on hop off bus, namelijk om half 9! Daarvoor moesten we dus gedoucht zijn en ontbeten hebben. Gelukkig is het een karig ontbijt dus doe je er niet zo lang over. We waren hier dan ook al iets te vroeg, dus mochten even wachten in de kantine van het personeel ofzo, hahah. Zo droog! Toen was de bus klaar voor vertrek en konden we gaan! We zaten natuurlijk bovenin helemaal voorin! Panama City is een grote stad met veel wolkenkrabbers, en het lijkt dan zo anders dan Costa Rica maar eigenlijk kunnen we het niet vergelijken want we zijn nog nooit echt in San Jose geweest dus weten niet of het daar ook zo is als in Panama City. Het is wel grappig om voorin te zitten in zo’n bus, omdat er toch wel wat bomen staat en deze allemaal tegen de ramen aakomen dus het net lijkt alsof het glas kapot gaat, hahah. Maar dit is niet gebeurd gelukkig. De trip begon bij een winkel centrum, maar die zijn we even overgeslagen, en zijn doorgegaan naar het Panama Kanaal. En die wilde we natuurlijk wel zien. Het stomme is, je moet hier entree betalen om te mogen kijken, 15 USD, ik vind dat echt belachelijk! Maar het moest maar, dus dat hebben we dan toch maar gedaan. Kom je daar, is het mega druk en kan je gewoon bijna niks zien. Echt heel apart was dit, maargoed we hebben het Panama Kanaal gezien en het was ‘leuk’ om dit te zien, echt een mega smal kanaal, haha. De bus zou een uur later er weer zijn, en deze wilden we wel halen omdat er niet zo heel veel te doen was verder daar. Dus, weer de bus gehaald, en nu gingen we naar een heel zuidelijk puntje van de stad. Hier was eigenlijk ook niet veel te zien. Er was een klein duty free winkel, en dat was het. Dus daar maar wat rond gelopen en vervolgens een uur later kwam de bus weer. Oja, we hebben ook hier wat eten gehaald. Een heel duur ijsje en een lekker broodje, haha. Na dit bezoek ging de bus naar het oude gedeelte van de stad. Panama City heeft twee delen, het oude en het nieuwe. Het oude deel is ook echt oud, en we hadden daar niet zo heel veel zin in, omdat het ook warm was enzo, haha. Dus zijn lekker ergens op een bankje gaan chillen met uitzicht op de skyline van Panama City. Na een uur kwam daar ook weer de bus en ging de bus weer naar het centrum toe waar ook een mall was. Bij deze mall zijn wij uiteraard uitgestapt en hebben we nog wat winkels gekeken. Niet heel veel gevonden maar was leuk om hier ook rond te kijken. De laatste hop on hop off bus vertrok om 17.45 naar de parkeer garage en wij wilde daar mee mee rijden want dat was super dicht bij ons hotel, dus ideaal! En dat mocht ook! Dus wij waren weer snel terug in het hotel en hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. Winkelen is toch top sport, en dat hebben we al even niet gedaan, dus geen shop conditie meer hahah. Dus lekker gechillt in het hotel en we hadden nog laat wat gegeten in de mall dus avond eten hebben we ook niet meer echt gedaan. Rond 23.00 uur kregen we opeens een berichtje van Sarah. En, misschien raad je het al, want het is al weer even geleden, maar natuurlijk, er is weer ingebroken! Ze hebben geprobeerd om via Carlies haar raam te gaan, maar dat lukte niet, en toen bij Sarah geprobeerd en dat lukte wel. Sarah was ook niet thuis, dus er was niemand thuis toen het is gebeurd (gelukkig). Ze hebben haar camera meegenomen en dat is het. Mijn kast was wel open maar me koffer stond er nog waar me laptop in zit (op slot). Gelukkig! En bij Carlies is er ook niks weg. Dus, wij hebben deze keer geluk gehad maar het idee dat ze hier dus ook gewoon binnen komen is totaal niet fijn! Eigenlijk dus gewoon zwaar kut en het veiligheidsgevoel is weer van 90 naar 0 gezakt. Ze hebben dus weer de tralies los gemaakt aan de buitenkant, vervolgens hebben ze een voor een de raampjes er uit gehaald en het net weer doorgesneden natuurlijk en toen is er een klein persoon naar binnen gekomen. Maar we kunnen er niet veel aan doen, want we zitten in het hotel in Panama City. Uiteindeljik zijn we toch maar gaan slapen.

Zondag 10 april was al weer aangebroken, we zijn vandaag precies 5 maanden van huis. Vandaag hebben we lekker beetje uit geslapen want we moeten pas om 14.00 uur uit checken. We hebben wat ontbeten en daarna zijn we naar het zwembad van het hotel gegaan. Op het dak zat het zwembed met uitzicht over de stad, dus niet heel verkeerd. Er staat wel een flinke wind in Panama City dus ik ben eigenlijk goed verbrand toen we aan dat zwembad zaten, hahah. Maar dat wordt vanzelf weer bruin hopelijk. Rond 13.00 uur hebben we uitgecheckt en we konden onze spullen gelukkig laten staan in het hotel. We zijn met de metro naar de grote shoppingmall geweest om onze tijd te doden, en dat is natuurlijk niet heel verkeerd. De metro zit ook echt super dichtbij het hotel dus ideaal hotel! Vandaag waren we al al beetje gaar door al dat gewandel en geslenter van afgelopen dagen, dus we hebben op het gemakje gedaan. Natuurlijk weer lekker gegeten en toch nog wel wat dingen gekocht. Zo heb ik nog schoenen gekocht en nog wat kleding en sieraden. Rond 19.00 uur gingen we avondeten in de mall, en daarna zijn we weer met de metro naar het hotel gegaan, spullen gepakt, even omgekleed, en weer in de metro terug naar de mall want daar is ook het grote busstation waar de bus ging vertrekken. De bus vetrok om 22.00 uur. En in die bussen is het toch altijd mega koud! Maar we hebben het overleefd, om 04.30 uur stonden we dan al weer terug in David, en gelukkig ging er al een bus naar de grens. Eenmaal bij de grens moesten we toch nog wel lang wachten, want de grens was niet open. Ja, hier kan dat gewoon. De grens was dicht hahah. Dus, 2 uur later ging die open en konden we weer uitchecken bij Panama en inchecken bij Costa Rica. Toen de taxi naar de boot genomen, en natuurlijk, hier moesten we ook 2 uur wachten want de boot ging of om 07.00 ur of om 10.00 uur, en die van 07.00 hebben we gemist omdat de grens zo lang duurde, hahah. Het was dus beetje pech allemaal maar gelukkig om 10.00 uur kwam de boot en konden we mee! Greg en Tracy, die oppas van Dobby wilde ons komen ophalen bij de boot en zette Dobby gelijk af, dus dat was super lief! Rond 11.00 uur waren we dan ook weer thuis en Sarah was nog thuis met haar vriendje en haar ouders want die zijn hier voor 2.5 week op bezoek in Costa Rica! Zij gingen vandaag ook weer vertrekken om verder het land te zien. Toen zij eenmaal weg waren zijn wij beetje gaan opruimen en eigenlijk heel erg op het gemakje gedaan. Is toch vermoeiend zo’n busrit zonder slaap en met weinig eten en veel gewacht haha. We hebben de kamers beetje veranderd omdat we het toch niet zo chill idee vinden om alleen te slapen nu er dus ook weer inbrekers binnen kunnen komen. Dus, mijn slaapkamer is de kasten kamer geworden en Carlies haar slaapkamer heeft nu 2 bedden erin staan. Kunnen we tenimste met een veiliger gevoel gaan slapen. En slapen deden we wel, want wat waren we moe!

Dinsdag 12 april was het tijd om wat te gaan doen. We hebben nog niet zo veel voor school gedaan, maar vooral beetje van alles gedaan. Carlies was heel de dag bezig met het uitzoeken over Dobby en het vliegen, en dat moet helemaal goed gaan komen. Ik heb eigenlijk nu ik terug kijk op de dag niet zo veel gedaan, hahah. Maar dat is ook wel lekker. Morgen beginnen we weer echt met werken! Maar dat is ook maar voor een week, want dan gaan we naar Cuba! ’s Avonds hebben we lekker pasta iets gegeten, maar het was niet superlekker eigelijk hahah dus heb ik ’s avonds nog lekker zo’n goed ijsje gegeten en een filmpje gekeken! Mjammie. We hebben besloten om 2 mei naar huis te gaan. We gaan gewoon naar Cuba als gepland, maar proberen al onze spullen mee te nemen en in een hotel te zetten zodat we niet meer terug moeten naar de OSA als we aankomen in San Jose vanaf Cuba. Zodat we gelijk door kunnen vliegen naar Nederland. Er moet alleen nog even gekeken worden hoe het met Dobby zal gaan, maar dat gaat allemaal wel goed komen.

Woensdag 13 april was het plan om gewoon te gaan werken aan onze thesis. Maar dit plan is mislukt, hahah. Er moest nog het een ander met Dobby uitgezoekt worden, dus dat is gedaan! ’s Morgens zijn we langs het postkantoor geweest en had ik zomaar twee kaartjes liggen, eentje van Milou en eentje van thuis! Super lief, dankjewel! Na afscheid genomen te hebben van het postkantoor, was het tijd om verder te lopen. We wilden eigenlijk langs de dierendokter gaan omdat Dobby haar oogjes beetje ontstoken zijn, maar het was beter om ’s middags pas langs te komen, dus geen dierendokter! Hahah. Wel even langs de bakker natuurlijk en de supermarkt! Daarna weer op naar huis, en kon het beginnen. Ik heb niet zo heel veel gedaan om eerlijk te zijn. Ik heb wat spelling verbeterd in me thesis die Lieke had nagekeken! Dankjewel! En dat was het wel zo’n beetje, hahah. Erg he. Maar morgen moeten we echt aan de bak! ’s Avonds hebben we lekker pizza besteld en op gegeten bij een filmpje! ’s Avonds wilde Sarah nog bellen omdat we natuurlijk eerder weg gaan, en haar spullen staan hier allemaal nog en zal pas terug hier zijn als wij al weg zijn. En wij hebben geen zin om daar extra huur voor te moeten betalen, dus hebben voorgesteld om haar spullen bij een vriendin op te bergen bij wie zij kon gaan wonen. Maar hier was het ze niet mee eens, en ze ging nogal te keer. Duitse mensen zijn toch echt heel apart en kunnen hun emoties niet in toon houden. Het is logisch dat ze het kut vindt, maar dat vinden wij ook. Vervolgens probeerde ze beetje schuldgevoel bij ons aan te praten, maar zo werkt het niet. Dus, morgen komt zij terug om haar spullen op te halen. Geen idee wat ze er mee gaat doen, want ze heeft geen plek om te wonen zegt ze, dus ik weet het ook niet. En eerlijk gezegd, maakt het me ook niet zo veel uit.

Donderdag 14 april was het weer een dagje hoor… We hebben vandaag gewerkt, en Carlies is weer bezig geweest met dingen voor Dobby te regelen, er moesten documenten vertaald worden etc. En dit heeft zijn gedaan! Vandaag was het toch wel bijzonder. ’s Morgens kwam Sarah om haar spullen, we hadden haar al vroeg verwacht, maar ze kwam pas rond 10.00 uur. Ze is al haar spullen wezen inpakken, en ze heeft heel haar kamer leeggemaakt, inclusief de pallets die ze als bed gebruikte liggen ook buiten, dus dat is mooi. Hoeven wij ons daar niet meer druk over te maken! Ze heeft al haar spullen weggebracht en er staat nu niks meer van haar. Blijkbaar had ze geen plaats om het ergens neer te zetten, maar is uiteindelijk toch gelukt, ik weet het ook niet, en eerlijk gezegd maakt het me ook niet uit! Nou, dat was de eerste. Toen later kwam de huisbaas via bericht dat we de borg niet terugkrijgen omdat we ons niet aan het contract houden omdat we eerder het huis verlaten. Wat natuurlijk bullshit is, aangezien het huis niet veilig genoeg is, en logisch dat je dan het huis wilt verlaten. Maar de owners vinden van niet, dusja dat is dan niet anders. Hij zei het alleen op een manier waarvan ik dacht, stik er lekker in! Dus, wij pakken hier onze spullen en zijn dinsdag weg! Schoonmaken gaan we niet doen en we halen alles weg ookal kunnen zij het gebruiken. We dachten om de spullen aan Sarah te geven, maar dat gaat nu ook niet meer door, dan is er nog een ander Duits meisje die we wat dingen kunnen geven, en aan Janina dan maar. Maar toen kwam er een gesprek met Janina, en zei heeft dingen gezegd wat gewoon echt niet kan! We krijgen de borg van de fietsen niet voledig terug, want daarvan wordt een project betaald in het Caribische deel die we eigenlijk zouden gaan bezoeken maar wat toen niet meer door ging. Dus, ze vindt dat wij dat moeten betalen. Nou, toen schoot ik even uit mijn slof want dat is gewoon absurd! Ze heeft er nooit meer een woord over gesproken, en opeens komt dat ter sprake. Goede baas is zij hoor… Een normaal mens had daar gelijk over begonnen toen wij thuis waren gekomen uit het Caribische deel, maar zij niet. Nee zij begint daarover als we geld van haar moeten krijgen. Maar we zullen het zien. Vervolgens was het dat wij haar niet waardeerde en dat we wel thank you zeiden, maar dat ze het gevoel had alsof wij het niet meenden, en ze vond dat wij maar veel eiste als stagiaires, en dat het normaal is wat wij allemaal voor haar doen want wij zijn stagiaires, en door haar gaan wij slagen. En zij heeft nog nooit zo veel gedaan voor een intern als voor ons, en weet ik veel wat voor gezeik nog allemaal. Want de stoelen die ze gekocht heeft dat waardeerde wij niet, en wat ze allemaal voor ons gedaan heeft na de inbraken dat waardeerde wij ook niet, en zij had heel veel stress met iedereen daardoor. Oftewel, het leek even een psychologen uurtje en zij was de patiënt. Nou, een ding, ik heb me al vaker vergist in mensen, en ik dacht dat Janina een aardig persoon was omdat ze zoveel voor ons had gedaan had. Maar nu blijkt, dat ze het niet met plezier doet en dat ze ons meer als lastpakken ziet als wat anders. Ook was het dat ze nooit meer stagiairs uit Nederland wilt hebben van onze school, alsof er überhaupt nog mensen van onze school naar hier toe mag, dat denk ik niet. Maar, het maakt allemaal niet uit. Ik ben blij dat ik het land ga verlaten en dat we lekker naar Cuba gaan, hier gaan genieten en dan lekker naar huis! Terug naar de mensen die wel normaal zijn.

Vrijdag 15 april, was het een echte werkdag! En dat was fijn, want er moest toch nog aan die thesis gewerkt worden. Ik moet nog wat dingen doen, maar ben gelukkig al een heel eind en dat is maar goed ook, want dinsdag mogen we het inleveren voor feedback van de leraar! Dus hoe verder het af is, des te meer hij kan nakijken. Ook kwam er nog goed nieuws, Dobby kan in Panama direct naar het andere vliegtuig, dus we hoeven haar niet op te halen en mee naar buiten te nemen, als het goed is verzorgen de Panamezen Dobby in Panama en dan moet Carlies alleen papieren laten zien en bij een andere balie brengen ofzo. Plus het kost minder geld dus dat is ook al goed! Verder wat gewerkt en niet veel boeiends gedaan, het was gelukkig eens een rustig dagje! Wel kwamen er allemaal tuinmannen, dus de deur heeft dicht gezeten want ze hoeven niet naar binnen te kijken. Ook was Dobby erg vervelend vandaag! Vanmorgen ging ze achter een leguaan aan, en leguanen zijn ongeveer net zo groot als Dobby maar hebben een mega lange staart, die ook heel krachtig is! Dus, ze was onder het huis met die leguaan, maar gelukkig niks gebeurd. Toch staf gegeven, en mocht ze niet naar buiten heel de ochtend. ’s Middags nog een keer proberen, en ze ging onder het huis, en kwam er niet meer vanonder, die rothond! Ze heeft vandaag een puberige dag! Gelukkig is ze uiteindelijk toch er van onder gekomen en heeft ze natuurlijk weer straf gekregen. Vervolgens mag ze alleen nog maar naar buiten aan de riem en wordt ze vast gelegd! Hahah. ’s Avonds hebben we bij Pura Vida eten gehaald en thuis opgegeten. Ik had lekker een Pizza Tonijn, want dat was al heel lang geleden! Carlies had lekker Taco’s! Verder hebben we een fimpje gekeken en dat was de vrijdag alweer!

Zaterdag 16 april was aangebroken, het laatste weekendje in Puerto Jimenez, heel raar! Vandaag hebben we een wasje gedraaid, en het regenseizoen is dus echt begonnen, dus we hebben een waslijn binnen gehangen en de was kon binnen drogen, en dat ging redelijk snel! Vandaag hebben we voor onze thesis gewerkt, we mogen het dinsdag inleveren voor feedback, dus we willen het een eind af hebben zodat we goed feedback kunnen ontvangen. Rond 13.00 uur zijn we naar het strand gegaan, eerst zijn we even langs Louis geweest, onze vorige huisbaas, en hem hebben we stroopwafels en een blikje uit Holland gegeven. Bij het strand hebben we lekker kip fingers gegeten en wat gezeten aan het strand. Het was echt een mega harde wind, dus er waren zomaar golven hier! Dat komt echt nauwelijks voor, dus leuk om ook mee gemaakt te hebben! Dus, helaas niet gezwommen maar het was wel erg lekker aan het strand en zelfs niet zo warm door de wind! Na een tijdje hadden we het wel gehad, want de bankjes daar zijn nou niet bepaald heel lekker. Eenmaal terug thuis hebben we wat dingen opgeruimd, en de tijd ging best wel snel! Dus, Dobby uit gaan laten en vervolgens zijn we begonnen met het eten. Vandaag was het soep met gehaktballetjes, en stokbrood, haha. Dit smaakte goed! Na het eten nog even gekeken naar me thesis, en eindelijk een titel gevonden met hulp van Carlies! Yeah. Nu is het einde dan echt bijna in zicht!

Zondag 17 april kwamen we erachter dat de harde wind van gister door een reden kwam. Er was blijkbaar een aardbeving in Ecuador geweest, die voor een tsunamie gezorgd had en dit dus voelbaar is in Costa Rica! Vandaar de golven en de harde wind bij ons. Vandaag hebben we weer heel de dag aan onze thesis gewerkt, en mijn thesis is ingeleverd zodat me leraar het kan nakijken zodat ik het nog kan verbeteren voor de echte inleverdatum! Woeehoee! Nu maar hopen dat het een beetje goed is, maarja, dat zullen we adn wel zien. Ik ben al lang blij dat het af is, hahah. Ook hebben we nog wat dingen gewassen, en dat was het wel zo’n beetje. ’s Avonda hebben we weer lekker pizza gegeten, schaaaam! Hahaha. Maar was wel lekker, met een filmpje erbij uiteraard, goede weekend afsluiter!

Maandag 18 april was de dag van onze koffer inpakken. Heel raar idee om de koffers in te pakken, want we gaan natuurlijk naar Cuba, maar we gaan ook gelijk naar huis, dus twee koffers pakken. Heel apart. We zijn hier dan ook heel de dag mee bezig geweest. ’s Morgens werd Dobby opgehaald om naar haar foster family te gaan. Zij blijft natuurlijk nog wel in Costa Rica als wij naar Cuba gaan. Iets later kwam een vriend van Janina wat ook een taxichauffeur is, hij kwam alle spullen van Janina ophalen zoals de bureaustoelen en de ventilator etc. Toen Dobby en alle spullen van Janina opgehaald waren, zijn wij even town in gegaan. We moesten nog wat dingen uitprinten, Carlies had nog tireps nodig voor de vlucht van Dobby, en we moesten nog even langs de dierendokter om wat dingen af te geven voor Dobby, en toen hebben we nog lekker een milkshake gehaald, de laatste. Toen op naar huis, en zijn we begonnen met die koffer… Wat een karwei, we hebben ook echt mega veel troep wat dus niet mee kunnen nemen. Dit hebben we allemaal bij elkaar gezet en dat was echt een hoop! We hebben het gedoneerd aan het hostel in town. Carlies had die man geinterviewd voor haar interviews en hij kwam over als een goede kerel die wat voor de community wilde doen, dus daarom hebben we voor hem gekozen. Hij was er blij mee en zei dadt hij wat mensen bij mee kon maken! Het waren kasten, rekjes, dekbedovertrekken, eten, schoonmaakspullen, eigenlijk gewoon alles. Een vrijwilliger die hier een jaar zit had ook nog wat dingen nodig dus zij heeft de rest mee genomen en Sarah heeft ook nog wat dingen gekregen. Zo was het huis leeg en konden wij rustig verder onze koffers doen. Alles is ingepakt en klaar om naar San Jose te gaan! ’s Avonds zijn we bij Pura Vida gaan eten, onze stamrestaurant. Voor hem hadden we ook nog een cadeautje, klompjes, schrobbeler en pepermunt. Zij waren er heel blij mee!

Dinsdag 19 april was de dag dat we de Osa gingen verlaten. Het is een raar idee omdat we daar toch een lange tijd hebben gewoond, maar het was lang genoeg en een mooie tijd om naar huis te gaan! Dus, met geen pijn in ons hart zijn we weggegaan. Om 09.00 uur hadden we de bus en de man van het hostel heeft ons gebracht. Hij was wel beetje laat maar gelukkig nog optijd om de bus te halen! Om 09.00 uur zaten we dan in de bus, bezweet en wel. Toch nog laatste keer even flink zweten zoals we afgelopen maanden alleen maar gedaan hebben, haha. Die buslang is een lange reis, maar om 19.00 uur kwamen we in het hotel aan. We zijn met en taxi van de bus naar het hotel gegaan, en dat was een aparte taxi rit. Het was natuurlijk superdruk op de weg, want het was spits, maar de taxichauffeur was beetje raar. Hahha, Hij stopte opeens, stapte uit en zei; ik ben zo terug (in het Spaans/Engels). Dus, hij waten in de auto, bepakt met 4 grote koffers, 1 kleine koffer en 3 grote rugtassen, sleutels nog in het contact, z’n telefoon lag nog in de auto, en de muziek stond nog aan… En wij wachten.. hahaha, 10 minuten later was hij dan weer terug en reden we weer verder hahaha. Geen idee wat hij nou moest doen, maar het wasl wel beetje grappig. Eenmaal in het hotel hadden we vette honger natuurlijk, dus restaurantje gezocht (1 minuut lopen van het hotel), en hier gegeten. Het was een lokaal restaurant, dus niet zo bijzonder maar het was goed te doen. Daaran terug naar het hotel gegaan en beetje niks gedaan, want het is echt vermoeiend dat reizen, haha.

Woensdag 20 april, wat gaat de tijd snel he! Vandaag werden we wakker in het hotel in Allajuela, lekker geslapen! Ontbijt was beetje karig, maar het was nog te doen! Na het ontbijt zijn we met de bus het stadje in geweest. Was beetje saai omdat we niets meer kunnen kopen ivm te weinig ruimte in de koffers! Hahah. Dus dat hadden we al snel gezien. We hebben even geld gepint en toen naar de McDonalds gegaan. Hier lekker Mcnuggets gegeten. Vervolgens waren we klaar, kwam er een mevrouw van de McDonalds met een menu kaart met toetjes, welke we wilde hebben. Zij ging ze halen voor ons en we betaalde aan haar. Super simpel hahah. Dat is dus een goede service van de McDonalds. Na het eten opzoek naar de bus terug naar het hotel. Dit was even zoeken want alle straatjes leken op elkaar, maar we hebben het gevonden en we moesten niet zo lang wachten! Weer de bus in en uitgestapt bij het hotel. Hier hebben we eignelijk niet veel gedaan. We moesten alleen het een en ander regelen voor onze vlucht naar Cuba, want deze was weer verzet! Wat dus echt kut is, want nu vliegen we pas om 12 uur ’s nachts, en komen pas om half 5 smorgens aan, maar deze ochtend begint wel de rondreis, een tour door Havana. Dus dat wordt een zware dag, hahah! Verder beetje gechillt en niet veel gedaan. ’s Avonds hebben we pizza besteld, en dit was een van de vieste pizza’s die ik hier heb gegeten. Er zat zoveeel kaas is, dat het gewoon smerig is (vind ik dan), dus 2 stukjes en toen had ik er genoeg van, dat was een dure pizza! Na het eten de koffer nog even herpakt en klaar om naar Cuba te gaan! Hopelijk kunnen we morgen nog wel even in dit hotel zitten, anders wordt het een hele lange dag op het vliegveld met koffers! Haha.

Liefs, Thyrza