Papa en mama in Costa Rica!

Lieve allemaal,

Zoals ik gezegd heb in mijn vorige blog, zou die vervolgd worden. En hier, komt mijn volgende blog!

Dinsdag 16 februari was ik naar het vliegveld bij ons gegaan. Dat vliegveld is dus totaal niet groot, er zijn twee kantoortjes en daar kan je je inchecken per vliegtuigmaatschappij. Ze wegen je bagage, kijken naar je paspoort, wegen handbagage en je zelf, en dan ben je klaar om te vliegen. Geen controle, helemaal niks. Dus, dat is lekker simpel. Je krijg ook geen ticket als boardingpas, nee je boardingpas is een plastic kaart waar Boarding pas San Jose op staat, lekker simpel. Hahah. Het vliegtuig kwam eraan, bagage werd op een karretje gezet, wij mochten ernaartoe en klaar om te vliegen. De baas van Sansa (onze vorige huisbaas, plus baas van Sansa (luchtvaartmaatschappij) in Puerto Jimenez laad de bagage in en wij mogen het vliegtuig in. Het zijn kleine vliegtuigjes, het trappetje valt uit het vliegtuig en zo zit je 2 – 1 in het vliegtuig. 5 rijen lang, nauwelijks plek om naar voren te lopen, hahah. Echt heel grappig. Dus, al de 12 man zat en het was klaar om te gaan. Naar San Jose is het nog geen uur vliegen. En dan land je, stap je uit, wordt je bagage gebracht (niet op een band, helemaal niks hahah), pak je je spullen en je loop naar buiten. Zo simpel als het is. Dus ik was rond 12.40 in San Jose, en papa en mama zouden pas 14.45 uur landen. Dus ik had nog even te wachten. Ik ben maar bij een cafeetje gaan zitten buiten en heb hier lekker wat gelezen en mensen gekeken, en dat is altijd leuk. Echt heel veel backpackers lopen er hier rond, ook veel mensen die naar retraites gaan en noem maar op. Maargoed, genoeg te zien dus. Ondertussen was het al half 3, dus even naar de wc en op naar de aankomst om ze op te halen. Het duurde nogal lang omdat het vliegtuig iets later was, maar uiteindelijk kwamen ze dan toch! Ondanks dat ze het wisten was het toch een kleine verassing voor ze! En ik vond het ook erg leuk om ze weer te zien! Toen ze er waren hebben we het mannetje van de autoverhuur gezocht en deze heeft ons gebracht naar de autoverhuur in het plaatste naast het vliegveld. Auto opgehaald, en rijden maar! Eerst was het even zoeken om daar weg te geraken maar toen we weg waren konden we gaan. Het was zo’n 1.5 uur rijden naar het plaatsje waar we zouden verblijven, in Jaco. Het hotel lag boven op een berg met uitzicht op de plaats, dus lekker rustig en prima hotel (met zwembad!!). Eerst even wat gaan eten in het stadje. Dat eten was heerlijk! Het was in een soda (lokaal restaurant) en de lokale maaltijd is rijst, bonen, groente, salade en een stuk vis/vlees. Ik wilde geen bonen, en ik had voor tonijn gekozen en dit alles was echt heerlijk. Na het eten zijn we lekker het zwembad in gesprongen om daarna lekker in bed te kruipen. Ondanks dat ik maar stukje moest reizen, is het toch heel vermoeiend!

Woensdag 17 februari is het de dag dat ons avontuur in Costa Rica op de helft zit! Tijd gaat snel, maar ook zo langzaam te gelijk. Nu we de helft passeren zal het alleen maar snel gaan denk ik, en dat vind ik totaal niet erg hahah. Vandaag gingen we rijden naar Puerto Jimenez. Eerst even wat boodschappen gehaald en om half 10 waren we onderweg. We hebben airco in de auto dus dat is perfect! We hebben wat geluncht in Dominical, en om 3 uur kwamen we bij ons huis aan. Janina wilde net weg gaan, dus zij heeft me ouders al ontmoet. En toen was ook de ontmoeting met Dobby. Ze vonden haar kleiner dan verwacht en ze vinden het een dotje! Maar dat kan ook niet anders, want het is ook echt een dotje, hahah. Eerst beetje rustig aan gedaan thuis en toen met de auto het plaatsje laten zien, wat souvernis winkeltjes, wat boodschappen, oude huizen laten zien, en toen weer naar huis om even bij te komen. Daarna zijn we lekker gaan eten bij Pura Vida (uiteraard) en hier lekker pizza gegeten! We zijn hier natuurlijk vaste klant, dus we kregen nog een glasje drank als afsluiter van het huis! Lieve man is het toch. Na het eten weer lekker thuis uitgebuikt en nog een hotel geboekt voor later in de week en toen was het bedtijd. Op naar morgen!

Donderdag 17 februari is de dag dat we naar Drakes Bay gaan, Drakes Bay is een plaats gelegen op de OSA, aan de kant van de Pacific Ocean. We zijn hier ’s morgens naar door gereden. Het was zo’n 2 uur rijden, en eigenlijk zijn het totaal niet veel kms, maar de weg is niet verhard, een en al zand, stof, grind, putten en kuilen. Opzich is dat hier in het dorp etc. Ook, maar daar was het toch nog wat erger omdat we veel moesten klimmen in de bergen, en omdat je door water heen moet rijden, hahah. En dat zijn wij als Nederlanders toch niet zo gewend, maar gelukkig is mijn papa een goede autorijder en heeft hij ons droog in Drakes Bay kunnen krijgen. Toen we aankwamen in het hotel, was het nog niet beschikbaar terwijl je er super vroeg kan inchecken, dus dat was beetje stom. Dus dan maar naar het stadje om te eten. Echt een ministadje, nog kleiner dan hier. Er waren wat restaurants dus wij eentje gekozen die er wel oke uitzag. Was het echt superduur, terwijl het gewoon een simpel restaurant was en we aten geeneens luxe, maarja het was niet anders. We hadden gegeten en daar kwamen we voor. Terug naar het hotel, en deze was klaar. Het was een lodge en dus gewoon een hotelkamer met alles van hout, hahah. Gelukkig waren er twee lekkere houten stoelen met heerlijke kussens erin, dus daar kon je heerlijk op zitten. We zijn nog even naar het strand gelopen, en dit was een mooi strand met mooi uitzicht. Hier natuurlijk wat foto’s genomen en weer teruggelopen, hahah. Zijn we wat gaan drinken dicht bij het strand, hier duurde het een eeuwigheid voordat we eindelijk wat te drinken kregen, maar we hebben lekker gedronken, hahah. Toen weer de heuvel op gelopen en dan heb je mooi uitzicht over het strand, hier hebben we dan ook even gezeten tot dat we het beu waren. Zijn we naar de hotel kamer gegaan en wat gechillt. Het was bijna zonsondergang tijd en aan de pacific coast zie je de zon in de zee zakken, dus dat wilde ik even late zien aan me ouders, maar niet in Drakes Bay, want daar gebeurd dat niet hahah. Dus voor niks wezen kijken. Maar ach, je kan niet alles hebben natuurlijk. ’s Avonds zijn we bij het zelfde tentje gaan eten waar we die middag wat gedronken hadden. Ik had spaghetti en was opzich wel lekker. Om 20.00 uur ofzo gingen we al slapen, want de volgende dag was het vroeg… heel vroeg!

Vrijdag 18 februari, de wekker ging vroeg, heel vroeg. Om 5 uur konden we namelijk ontbijten (was verteld), dus wij waren hier om 5 uur, jammer dat er nog niemand van het hotel was, hahah. Maar om 6 uur moesten we op het strand staan omdat we dan met de boot naar het park zouden gaan. Gelukkig konden we eindelijk om half 6 eten, eigenlijk was het meer snel naar binnen proppen en door. Om 6 uur stipt stonden we dan ook op het strand, en ja, hier was natuurlijk ook nog niemand voor ons. Hahah, gelukkig wat later kwamen er dan toch mensen, en de boot kwam ook. Dus we konden gelijk instappen en gaan! Om in en uit te stappen moet je wel door het water lopen, hahaha. Deze boot heeft ons gebracht naar San Pedrillo Station in Corcovado Park. Dit was zo’n 20 minuutjes varen met mooi uitzicht op de kust en de zee. Ik vind varen toch zo leuk hier, zo veel te zien. Aangekomen bij het park hadden we een kleine stop, iedereen moet z’n naam in het boek schrijven die het park in komt, en we hadden een plas stop, en daarna gingen we verder. We moesten een klein stukje lopen en toen kwam er al weer een rivier, dus na dit riviertje konden we onze hike schoenen aan doen. Niet zo fijn als je met zand en natte voeten in je schoenen moet, hahah. Maar je moet er wat voor over hebben natuurlijk. We hebben zo’n 4 uur gewandeld, over het strand en door de jungle maar gelukkig was er nog geen zon op het strand en niet zulke lange stukken, hahah. We hebben apen gezien, en we dachten dat het regende, maar de apen waren aan het plassen naar beneden op ons, hahahah. Vieze beesten! Ook zat er een Sloth in de boom, vleermuizen, witsnuitneuswasberen en nog wat van die beesten, hahah. Na deze wandelingen gingen we terug naar het station, bij het station kregen we een heerlijke lunch. Er staan allemaal picknicktafels, en elke gids van elke groep heeft z’n eigen tafel en eten in koelboxen etc. mee, en er kwam rijst, brood, salade, drinken, fruit, op tafel en hebben we heerlijk gegeten, haha. Na de lunch was het weer tijd om verder te lopen naar de waterval. Dit was zo’n halfuurtje lopen, en kwamen we en slang tegen! Ook zat er een krokodil in het water, en in dit water is ook de waterval, en hier hebben we heerlijk gezwommen, hahah. Beetje eng was het wel, maar de krokodil kon niet bij ons komen zeiden de gidsen, dus daar gingen we maar van uit. Dat water was wel goed koud daarom, maar een fijne afkoeling! Na het zwemmen weer een half uur terug lopen en toen stond de boot voor ons klaar om weer terug naar Drakes Bay te gaan. Alleen de golven waren nu wat hoger dan in de ochtend, en het was erg lastig om de boot op te komen. Hahah. Dus als er een hoge golf kwam moesten we als een gek terug naar het strand rennen, haha, ik zat eindelijk op de boot, en toen kwam er een mega golf dus moesten papa en mama rennen naar het strand, maar ze zijn ook aan boord geraakt, haha. Weer 20 minuutjes varen en toen waren we weer terug bij het hotel. Hier in de auto gestapt en zijn we weer terug gereden naar Puerto Jimenez, natuurlijk weer 2 uur op die hobbelige weg, eerst nog even verkeerd gereden maar dat werd snel duidelijk toen er echt een mega diep watertje op de weg lag. Hahah. Dus weer op de goede weg, en we zijn 6 waters tegen gekomen waar de auto door heen moest rijden, ook was er een bruggetje die echt maar net breed genoeg was voor de auto. Dus, heel fijn zit je dan niet achterin, maar het is gelukkig allemaal geluk. Toen we terug thuis waren hebben we lekker gedoucht want dat was echt nodig. Na het douchen zijn we even langs touroperators gegaan om te kijken wat we de volgende dag gingen doen. Mama wilde graag de mangroven zien, maar dit kan met kano of met boottocht. Kano is niet zo’n succes, en de boottocht was gewoon te duur. Dus dat is het ook niet geworden. We hebben er voor gekozen om een tour te doen op een cacao plantage! Dus, hier gaan we morgen naar toe. ’s Avonds zijn we lekker bij het visrestaurant aan het strand gaan eten met z’n 4en.

Zaterdag 19 februari zijn we ’s morgens naar de cacaoplantage gegaan. Dit startte om 9 uur, dus mochten weer vroeg ons bed uit want het was nog een stukje rijden. Toen we aan kwamen bij de plantage waren er al gelijk heel veel apen in de bomen, en deze apen hadden papa en mama nog niet gezien, dus adt is leuk! De tour begon, en we liepen door de tuin, en hier waren allemaal fruit en kruiden planten. Zo mochten we verschillende fruit proeven, zoals een mandarijn maar zo groot als een sinaasappel en de schil zo groen als een limoen, hahah. Pipa sap mochten we drinken, nog een ander fruit waarvan ik de naam niet weet, maar het smaakte niet verkeerd. Ook stond er een cashewnoten boom, nooit geweten dat die aan bomen groeien, hahah. En ananassen groeien niet aan bomen, maar in struiken, zag er echt heel grappig uit. Na de fruit gingen we naar het goede fruit, de cacao plant. Deze is in verschillende kleuren, en daarin zit een vrucht, en die vrucht heeft pitten, en dat is de cacao boon. (als ik het goed begrepen heb). De gids ging even laten zien hoe ze dat dan maken, en zag er leuk uit. Je hebt dus de pit, de pit moet gedroogd worden, dan kan je het velletje er af halen, vervolgens kan je de pit in een ding doen en rond draaien zodat het soort nutella wordt, en vervolgens kan je dat als een klont maken, en heb je chocolade om te fonduen… Ofzo iets, hahaha. Na deze tour mochten we lekker gaan chocolade fonduen, er was een tafel gedenkt voor onze groep (2 Canadezen, 2 Duitsers en wij 3) en er was fruit uit de tuin, chocolade uit de plantage en eten maar!  Hahah dit smaakte erg goed en het was een leuke groep! Na het eten raakte we meer aan de praat met de Canadezen, en ik heb hun adres en telefoon nummer etc, voor als ik weer eens naar Canada kom, hahah. Ze wonen in Calgary, dus deze stad heb ik nog niet echt gezien en hoe dan ook, ooit ga ik terug naar de Rocky Mountains, dus wie weet… hahaha. Na de chocolade farm zijn we terug naar huis gereden en Carlies had voor de lunch gezorgd, stokbrood met onze eigen gemaakte eisalade, jammie. Na de lunch zijn we naar het mooie strand geweest. Deze wilde papa en mama wel zien, en Dobby ging ook mee! Helaas waren de golven heel hoog dus echt zwemmen was hier niet zo’n leuk idee, en er zijn ook geen lig bedjes dus hier echt liggen is ook geen optie voor mama, haha dus zijn we weer terug naar town gereden en hier naar het strand gegaan. Onderweg rijd je langs een watertje waar krokodillen zitten, en deze zat er vandaag ook weer. Dus de kroko’s zijn weer gespot! Carlies kwam ook naar het strand in town en hebben we met Dobby gezwommen en lekker gezeten en gedronken. Sarah kwam ook nog even naar het strand. Het was een gezellig middagje! Zelfs mama heeft gezwommen in de zee, en ja, dat is bijzonder! Maar hier zijn geen golven, heerlijk warm water en je kan de bodem voelen zonder stenen, dus perfecte chill locatie. Bij het strand is een boom waar een Ara nest in zit. Eerst zaten er geen in, maar later zat er toch een in het gat, dus even foto’s gemaakt natuurlijk Normaal in de boom bij het strand zitten 8 ara’s ofzo, behalve vandaag natuurlijk dus dat was wel jammer. Gelukkig hebben papa en mama wel deze gezien in het nest, en je ziet ze ook over vliegen maar dan kan je zo moeilijk een foto maken. Na het strand zijn we weer naar huis gegaan en zijn we gaan douchen, wat boodschappen gedaan en uiteten geweest bij Pura Vida! Daarna zijn we de koffers gaan inpakken. Ik heb hier heel wat spullen die ik eigenlijk niet nodig heb of niet wil dragen omdat het allemaal zo vies wordt, dus dat kunnen papa en mama weer mee terug naar hui nemen, en alles wat ik mee wilde geven is mee, dus dat is perfect! Hierna lekker gaan slapen, laatste nachtje in Puerto Jimenez voor papa en mama want morgen gaan we weer verder.

Zondag 20 februari waren we al vroeg klaar met alles, dus zijn we ook in de auto gesprongen en vertrokken naar Jaco. In Jaco zouden we weer een nacht overnachten voordat we door zouden rijden naar La Fortuna. Jaco is ongeveer 5 uur rijden. Eerst zijn we weer gestopt bij Dominical om wat te eten. Hier is het een mooi strand, en staan heel veel souvenir tentjes aan het strand, dus daar hebben we wat gelopen en natuurlijk wat souvenirs gekocht, hahah. Daarna zijn we wat gaan eten en drinken, we hadden Nacho’s, en die waren echt heerlijk! Na de Nacho’s weer in de auto gestapt om verder te rijden naar Jaco, helaas tijdens deze tocht is er een doden gevallen, namelijk Mr. Leguaan of familie van Mr. Leguaan. Die liep op de weg, en aan de andere kant kwam ook een auto en dit beest schrok, en rende zo onder onze auto, en we voelde zo’n hobbeltje dat die onder de wielen lag, helaas. Papa de dierenvriend heeft gewoon een beest doodgereden! Toch zijn we door gereden en konden hier niet te lang bij stil staan. In Jaco zaten we in het centrum alleen het hotel was niet zo veel bijzonders. Het stond goed aangeschreven en het is een Nederlands hotel, waar ze Nederlands zouden spreken, nou die ons hielp kon geeneens zo goed Engels, dus laat staan Nederland. Maarja, we hadden een hotelkamer en een zwembad dus opzich, prima te doen. We zijn eerst aan het zwembad gaan liggen, ik ben niet gaan zwemmen. Papa en mama (!) wel. Nadat we hier even lagen zijn we gaan aankleden want we gingen naar de zonsondergang kijken, nu mochten we het niet vergeten! Dus, we zaten netjes optijd op het strand, iets te vroeg eigenlijk want moesten best wel even wachten maar goed te doen. En toen ging de zon zakken, dus we hebben de zon zien zakken in de zee! Blijft mooi om te zien! Nadat de zon gezakt was zijn we een restaurantje gaan zoeken, er zijn er heel veel maar allemaal is ’t net niet, weet je wel. Maar toch een gevonden, ik had pizza en die was heerlijk! Papa had buritto en mama had hamburger, dus allemaal iets anders en het was heerlijk. Voor het ijsje gingen we naar de echte ijscoboer met home made ijs. Onderweg zijn we nog bij een souvenirwinkeltje gestopt waar papa en mama een magneet tegen kwamen. Dus, papa ging betalen maar hij had alleen 10.000 Colonnes, maar die man kon niet terug geven dus moest even wissel geld halen, maar ik had nog wel klein, dus ik kon wel betalen, kreeg papa opeens 10.000 Colonnes terug terwijl hij die nog niet gegeven had, hahahah. Dus dat was een heeeeeeel goedkoop magneetje, kregen zelfs nog geld toe!  En van dat geld hebben wij een heerlijk ijsje gegeten, en die smaakte goed, haha. Na het ijsje terug naar het hotel gegaan en lekker gaan slapen. Die hotel bedden liggen toch altijd lekker.

Maandag 21 februari was aangebroken, het hotel had wel een goed ontbijt en dat gaat er altijd in. Na het ontbijt zijn we weer gaan rijden, op weg naar La Fortuna. Zo kwamen we ook langs de krokodillen die ik ook in November op de heenweg naar Puerto Jimenez was tegenkomen. Blijft indrukwekkend om te zien, zoveel krokodillen die daar gewoon lekker liggen te chillen, hahah. Na de krokodillen show zijn we verder gereden naar La Fortuna, La Fortuna ligt weer boven San Jose. Dus dit is totaal een ander deel van Costa Rica. Het was zo’n 2.5 uur rijden zei Google Maps, maar niet de route die wij namen, die was wat langer, hahah. Gelukkig kwamen we met deze route bij een grotere stad waar ze McDonalds hadden! Dus wij hebben lekker geluncht bij de McDonalds, hahah. Heerlijk! Toen we in La Fortuna aankwamen was het nog licht, dus dat was al goed want dan konden we vulkaan nog zien. En deze zat maar een heel klein beetje in de wolken dus hadden best een goed zicht erop! Natuurlijk wat foto’s gemaakt en wat gedronken bij een leuk tentje. Ik had een lekkere milkshake, mjammie. Hierna zijn we terug naar het hotel gegaan want we hadden een handdoek te weinig dus moesten we nog even regelen. Na dat gedaan te hebben weer terug naar het centrum (ons hotel lag midden in het centrum, maartoch) en op naar de souvenirs winkels! Hahah, die waren er hier genoeg en zoveel leuke dingen dat ze hadden! Heb alleen nog niks gekocht, want eerst even kijken wat er allemaal was en dan zouden we morgen terug gaan om te kopen, hahah. We zijn wat gaan eten en toen terug naar het hotel gegaan. Lekker gechillt op de hotel kamer. Er was ook een zwembad, maar het is hier veelste koud om te zwemmen, hahah. Mama moet steeds de airco aan omdat ze het warm heeft, en ik ga dood van de koud omdat ik veel warmer gewent bent, hahah. Maar ach, dan maar een snotneus krijgen he, hahaha.

Dinsdag 22 februari zaten we al voor 7 uur aan het ontbijt. Het was een goed ontbijt, en daar houd ik toch zo van! 07.35 werden we opgehaald voor onze tour van vandaag. Vandaag staat Rio Celeste op de planning, en ik heb plaatjes gezien dat het zo mooi is, dus ik was echt heel benieuwd. Het was 1.5 uur rijden naar Tenorio National Park. Tenorio is ook een vulkaan, maar dan een andere vulkaan. We zaten achterin het busjes dus was lekker hen en weer geschut maar we zijn er beland. Onderweg zijn we ook nog gestopt bij een soort van winkel, en dit was een winkel van een bepaalde stam in Costa Rica, ik weet niet meer hoe ze heten maar die maken dus allemaal dingen zelf. En elk dier van de jungle die heeft een bepaalde eigenschap, en dan maken de mensen maskers met die beesten erop en die beschrijven dan je persoonlijkheid, ofzo iets… Aangekomen bij de ingang van het park waren we klaar om te vetrekken. Er zijn meerdere bezienswaardigheden hier. De Rio Celeste, dat is een rivier met heel blauw water, the blue lagoon, uitzicht op Tenorio Vulkaan, de overgang van het blauwe water en het gewone water en nog wat dingen, hahaha. Ik weet het niet meer precies maar die waterval was toch het bijzonders. De weg van deze hike was wel echt bagger, letterlijk. Het was heel soppig omdat het een regenwoud is, is het best wel vochtig in die jungle dus de wegen zijn ook best wel soppig en dan had het nog geeneens geregend. Onderweg was ook een vrouw die was gevallen, en die zat daar op de grond, met een gebroken pols. Papa heeft EHBO, dus heeft deze mevrouw even geholpen toen er een andere groep aankwam waar een ‘dokter’ bij zat, dus die heeft het overgenomen. Maar het was maar een gekke dokter (een Franse), die mitella legde hij geeneens goed, maar wij bemoeien niet. Hopelijk gaat het goed met die mevrouw en is haar vakantie met haar 2 jonge kinderen niet verpest door haar gebroken pols. Ik ben ook nog gevallen, op me andere zij dan tijdens de val in Corcovado Park, dus ben in evenwicht, haha. Gelukkig had ik niets en kon ik me camera beetje beschermen die in me hand zat aan de kant van me val, hahah. Ik was alleen beetje vies maar verder viel het gelukkig wel mee. De modder is lekker zacht, hahah. Tijdens deze tocht hebben we wat hagedissen gezien, uilen maar verder niet zo veel. Dat is wel jammer want had graag een Toekan met papa en mama gezien en ook heel graag een kikker maar dan moeten we op avondhike zei de gids, en dat is toch niet zo mijn ding, hahah. Dus helaas, geen kikker. Maar wel die prachtige waterval, en hiervoor moest je heel veel trappen klimmen maar dat was het zeker waard. Zo mooi, echt onvoorstelbaar! Na deze hike was het tijd om terug te gaan naar de ingang waar het busje op ons stond te wachten. Deze zou ons bij een restaurant brengen waar we heerlijk gingen lunchen. En dit was goed te eten. Na de lunch weer terug naar het hotel, en toen kwamen we nog apen tegen in de boom, en hier heb ik een foto genomen die ik echt super goed gelukt vind, hahaha. Rond 16.00 uur waren we weer terug bij het hotel. Toen hebben we ons even opgefrist voor zover dat kan, en zijn we weer het stadje in gegaan, op naar de souvenirs! Eerst even pinnen en dan kunnen we los gaan, hahah. Ik heb heel wat gekocht maar het was ook allemaal zo leuk! Het was al beetje etenstijd maar hadden nog niet zo veel honger omdat we zolaat geluncht hadden, dus maar wat gedronken en het eten zag er daar zo goed uit, dat we daar toch ook maar wat hebben gegeten, hahah. Na het eten terug gegaan naar het hotel en lekker het bedje in want is toch vermoeiend, en mrogen mogen we weer!

Woensdag 23 februari zaten we weer voor 7 uur aan het ontbijt, en dit ontbijt was nog beter dan de dag ervoor, er waren pannenkoeken!! Mjammie! Na de pannenkoeken weer klaar voor vertrek voor de volgende tour. Vandaag zijn de hanging bridges aan de beurt. Dit is een park met hangende brug, hahah. Snap je niet he? Maar dit was ook wel gaaf. Hier hebben we natuurlijk ook weer beesten gezien, zoals de witsnuitneuswasbeer, hummingbrids, de motmot, verschillende slangen, een rat zonder staart, genaamd Agoeti, wat hagendissen en dat was het wel zo’n beetje. Die hangende bruggen zijn allemaal heel hoog en mama vond het beetje eng maar ze heeft het toch weer gedaan. Die bruggen bewegen ook echt als je er over heen loop dus echt heel gaaf, en het uitzicht is ook heel mooi! Was zeker heel leuk om te doen. Deze tour duurde niet zo lang, want om half 12 waren we al weer terug bij het hotel, en dat was goed ook want we moesten om 1200 uur uitchecken, dus spullen in de auto geladen, nog even geluncht, toch nog een souvenirtje gekocht en zijn we weer vertrokken, weg uit La Fortuna en op naar Alajuela (de plaats voor San Jose waar de airport is). We sliepen hier in een B&B, maar die was niet zo goed te vinden en het was superdruk op de weg want we waren daar rond de spits, maar toch gevonden. En de kamer zag er prima uit, ook een zwembad, en een jacuzzi in de kamer! Eerst even tanken en naar de Walmart, ja hier hebben ze een Walmart! Hahah dus daar moet ik natuurlijk even naar toe, hier wat dingentjes gekocht, niet te veel want anders kon ik het niet meenemen. We wilde naar de kamer gaan en daar eten bestellen en laten bezorgen, maar we waren weer verkeerd gereden en het was superdruk op de weg, dus toch maar onderweg ergens gegeten, en dat was bij Denny’s, hahah. Heerlijk gegeten daar, ze hadden Mozzarella Sticks! Heerlijke hamburger en een heerlijk ijsje na. Dit was helaas al weer de laatste avondmaal met papa en mama. Dus we hebben hier lekker op het gemakje gegeten, jammer dat de Airco super koud stond, hahah. Na het eten terug naar het hotel en kon mama de koffers helemaal in orde maken, en ik me tas weer inpakken. Ik wilde ook in de Jacuzzi, dus ik dat bad vol laten lopen, loop het niet vol, werkt die stop niet. Dus, helaas. Geen Jacuzzi. Heb het nog geprobeerd om er in te zitten en me voet op de stop te houden, maar voelde me beetje een sukkel daar, dus ben er maar uit gegaan en lekker gedoucht onder de warme regendouche, ook niet bepaald verkeerd. Hahah. Daarna lekker het bed ingekropen, want morgen was het natuurlijk weer vroeg!

Donderdag 24 februari was de laatste dag al weer aangebroken dat ik papa en mama nog even kon zien. De wekker ging al vroeg, we moesten namelijk om 6 uur bij de autoverhuur staan, de auto inleveren en zij zouden ons dan doorrijden naar het vliegveld. Dus, dit was zo gedaan gelukkig en om 06.15 zaten we dan ook in het busje op weg naar het vliegveld. Papa en mama even ingecheckt en gedag gezegd. Ik heb echt een hekel aan afscheid nemen, maar het is weer gelukt met wat tranen. Zij vlogen om 08.00 uur en ik om 08.30, mijn vertrek plaats is niet op dezelfde als hun, ik moet naast het vliegveld zijn, hahah. Dus kon niet tegelijk met hun mee. Ik moest nog best wel even wachten, maar was niet heel erg. Ik had namelijk een prive vliegtuig terug, hahaha. Ik zat er in, samen met de piloten! Toch bijzonder, hahha. Aangekomen in Puerto Jimenez, ben ik te voet naar huis gelopen, even langs de supermarkt zodat ik niet meer de deur uit moest (lekker lui). Eenmaal thuis ben ik gaan wassen en toen kwam Janina al weer. Ik ben niet zo veel gedaan vandaag, net alsof heb ik gedaan, ssst. Hahah. Morgen weer een dag!

Zoals jullie kunnen lezen was het echt een topweek met mijn papa en mama, maar dat kan natuurlijk ook niet anders want ik heb gewoon de beste papa en mama van de hele wereld!  Ze zijn hier toch maar weer geweest en hebben gezien hoe ik hier leef, en ik denk dat ik daar wel respect voor krijg van hun, hahah. En als ik dan zie hoe het in La Fortuna is, dan lijken het net twee verschillende landen. Daar heb je asfalt en veel winkels, en hier, hier heb je niks. Maar dat heeft ook wel weer wat om dat een keer mee te maken, ik weet wel dat ik hier nooit zou kunnen wonen, Zeker nu ik weer in de echte bewoonde wereld geweest ben, kan ik niet wachten om over 3 maanden en 2 dagen dat vliegtuig in te stappen en te vertrekken naar het Zeeuws-Vlaanderen wat ik toch een stuk meer waardeer dan dat ik altijd heb geroepen, hahah.

Lieve papa en mama, bedankt voor deze week. Ik heb het mega naar m’n zin gehad en ik hoop jullie ook! Hopelijk komen jullie veilig en wel weer aan in het mooie Zeeuws-Vlaanderen, en geef Aicka een dikke knuffel van mij.

Veel liefs uit het mooie en veelzijdige Costa Rica,

Thyrza