Crisis in Costa Rica

Lieve allemaal,

Maandag 23 november, de tweede stage week is aangebroken. Dobby moest vandaag naar de dokter om gesteriliseerd te worden. Om half 9 waren we te voet onderweg naar de dokter. Hier was het alleen even onduidelijk omdat ze niet wisten dat we kwamen dus dat was lekker makkelijk met onze Spaans en hun Engels… Gelukkig konden we Janina even bellen zodat zij het zou regelen. ’s Morgens ging Dobby ook nog even overgeven dus dat was mooi voordat ze naar de dokter ging, hahah. Toen we terug kwamen zijn we begonnen met werken, Janina kwam ook ’s morgens en heeft wat dingen uitgelegd. Zo moet ik aan een film werken om projecten te promoten etc. Dus dat is opzich wel leuk. Het was even zoeken hoe het programma precies werkte maar toen ik het eenmaal door had ging het goed. Carlies is bezig om de website te verbeteren etc. Met Mila ging het helaas niet zo goed. Ze heeft heel veel moeten overgeven, dus dat was wel echt heel sneu. Ze had ook lekker een plekje gevonden om buiten te liggen waar het koeler was. ’s Middags hebben we lekker tosti’s gebakken. Janina moest ’s middags weer weg en zal later met Dobby weer terugkomen. Nadat Janina weg was gingen we even het stadje in want Carlies haar band was plat van de fiets dus konden we gelijk even laten maken, ik wilde even naar het postkantoor maar er was nog geen post, dus het duurt toch even voordat het hier is, en daarna zijn we even naar het strand gereden en hebben we even pootje gebaad. Het water hier is zooo lekker! Hahah. Na het strand was het tijd om te bepalen wat we wilde eten maar zijn nu al inspiratieloos dus gingen maar naar het italiaanse restaurant bij ons in de straat en hebben we lasagne afgehaald wat we thuis hebben opgegeten. Toen we thuis waren was Janina er al met Dobby en alles was goed gegaan gelukkig. Mila lag nog steeds in de tuin. We zijn vroeg gaan slapen want waren toch wel erg moe/lui/gaar.

Dinsdag 24 november, toen we buiten kwam was Mila gelijk blij en stond ze op dus wilde ook mee gaan wandelen en gelukkig ging dat goed. We hebben ze eten gegeven en ze hielden beiden alles binnen dus, ze kunnen weer eten! Vandaag zou er een window man komen om de ramen te maken met extra slot etc. Deze zou om 08.30 uur komen, maar om 10.30 was die er, hahaha. Maargoed, deze had dus even gekeken en ging bestellen wat we nodig zouden hebben, dus hopelijk komt deze dan morgen ofzo om het allemaal te bevestigen. Janina was er ook en hebben gewerkt. De film is af en Carlies heeft ook lekker kunnen werken. Ook had ik nog een cijfer terug van me onderzoekvoorstel die ik wat verbeterd had, en is nu een 8.0 geworden dus, is wel prima, hahaha. Janina ging pas om 17.00 uur weg dusja toen konden we pas wat gaan doen maar hadden nergens meer zin in dus zijn gaan koken, opruimen, wassen, etc. ’s Avonds heeft Dobby lekker een tijdje op schoot gelegen, wat een dotje is dat toch! Die zal het toch naar haar zin hebben in Nederland, waar een liefdevolle familie op haar wacht in het Krabbegat… Voordat we naar bed gaan gingen we nog even met de honden lopen, want dat hoort natuurlijk. Dobby had vanmiddag ergens gepoept maar niet echt in de goot, Carlies vroeg, waar was die poep ook alweer, maar toen zat het al onder haar slipper. Echte liefde! We wilde een avondje helemaal niks doen maar voordat we het wisten was het al weer laat en tijd om naar bed te gaan. Welterusten.

Woensdag 25 november was aangebroken, vandaag was het weer een stage dag. Omdat Janina pas later zou komen, gingen we naar het strand ’s morgens. Dit was echt heeeeerlijk! Het water hier is zo lekker, hahah. Het is wel beetje vies van de bladeren enzo maar wel lekker. Rond 12 uur waren we weer terug en toen kwam Janina ook net aan. We gingen weer aan het werk. Ondertussen hebben we ook wat gewassen en gegeten en noem maar op. Het werk was beetje saai, want moest weer aan een film maken. Is opzich wel leuk alleen de fimpjes zijn beetje eentonig dus moet ik een film maken, met een andere gesproken tekst eronder maar het zijn steeds dezelfde soort filmpjes dan met een andere tekst, snapje? Dus voor de mensen die dit willen gaan kijken zal het beetje saai zijn, maarja, Janina is er blij mee dus dan is het maar goed denk ik. We hadden vanmiddag ook opeens onverwachts bezoek. Er stond opeens een ezel voor de deur. Die vond het wel leuk hier, het is hier ook zo’n beestenboel. Hahah. Met de hondjes gaat het goed. Ponki heeft nu wel een kap om haar hoofd zitten omdat ze aan haar wond zat te likken en dat is natuurlijk niet zo goed. We hebben lekker gebakken aardappels gegeten, met kipburgers en ik komkomer en Carlies mais en bonen (iehl), hahah. Ik zag net na het douchen dat ik bruin geworden ben, zo ook op me hoofd, maar ik had me haar een beetje naar voren dus, ik heb een leuk wit deel op m’n hoofd. Ik heb vandaag ook even geteld hoevaak Carlies haar zelf stoot, maar ik ben de tel kwijt geraakt… Carlies heeft nu ook een nieuw matras gekregen voor een tweepersoons bed en minder zacht dus hopelijk ligt dat lekkerder. En dat gaat ze zo proberen, want  we gaan zo slapen, hahah. Tot morgen!

Donderdag 26 november was aangebroken. Dit was blijkbaar een ongeluksnacht, ook al had carlies een nieuw matras. Ik werd om 05.00 uur wakker want ik moest naar de wc en ik had een nieuwe ventilator die misschien wat cooler was, maar die maakte zoveel lawaai dat ik er chagrijnig van werd. Dus, ik ging naar beneden om me ventialer om te wissleen met een die beneden stond. Ik kwam beneden en Carlies haar deur stond open. Ik vond dit beetje vreemd aangezien er twee honden zitten en Carlies allergisch is voor sommige honden. Maar ik dacht ze zal er wel een reden voor hebben. Toen was het ongeveer 08.00 uur en riep Carlies opeens naar boven, of ik haar zwarte tas had gepakt die in haar kast stond. Nee, ik wist niet zo goed wat ze bedoelde. Tot dat het besef kwam dat er weer was ingebroken. En nu niet alleen met de arm, maar ze hebben heel de tralies van het raam los gemaakt, mosquito net weer open gesneden, het raam open gedaan die op slot zat want we doen elke avond een raamcheck, maar blijkbaar maakt het allemaal niet uit hier, ze komen toch wel binnen. Dus, dit was echt heel erg schrikken. Zeker dat we er achter kwamen dat ze gewoon in onze slaapkamers zijn geweest, aangezien we elke keer onze spullen goed opborgen zodat ze er niet vanuit een raam of wat dan ook bij konden, zelfs konden ze het niet zien liggen want het ligt in een kast! Maar het maakt ze niet uit. Bij Carlies hebben ze uit haar kast heel haar rugtas meegenomen waar haar laptop inzat, peuken en een schriftje. Ook lag er nog op een tafel die ver van een raam stond een oude telefoon, een harddisk en ons huishoudportemonnee. Hier zal gelukkig niet veel in, maar toch genoeg dus dat is echt kut. En toen ging ik even denken en ging ik twijfelen of ze toch ook niet bij mij zijn geweest. Ik slaap boven dus zijn ze een trap op moeten gaan en ja hoor, mijn camera is weg en ook wat geld. Gelukkig had ik wat dingen verspreid in me lades en hier zijn ze niet in geweest en toevallig sliep ik deze nacht met me laptop in bed omdat ik nog wat netflix had gekeken. Dus, er is gewoon ingebroken, ze zijn in onze kamers geweest, ze hebben ons zien slapen en hebben gewoon spullen meegenomen. Het is doodeng! Echt dood eng! En we willen hier dan ook echt niet meer slapen en weten niet zo goed wat te doen. Maargoed. De rest van de dag kwamen mensen binnen en buiten om te kijken, om het raam te maken etc. Janina was al gelijk op zoek naar een eventuele nieuwe woonruimte en ze heeft wel wat opties het is alleen allemaal niet zo als hier maar dat maakt ons niet uit. ’s Avonds hebben we in het hotel kunnen slapen van onze huisbaas en dit voelde zo veilig! De hondjes liggen nog wel in het huis maar die hebben we uitgelaten en dan zullen we morgenochtend wel zien hoe we huis aantreffen.

Vrijdag 27 november, we hebben heerlijk geslapen in het hotel. Ik had wel beetje moeite om in slaap te komen omdat het idee gewoon echt heel eng is dat ze in je kamer staan terwijl je in je bed lig. Echt heel smerig idee. Maar gelukkig was er in het hotel niets gebeurd. Toen we vanmorgen in het andere huis kwamen zag het er precies uit zoals we het achter gelaten hadden, en dat is volgens mij ook zo, ben alleen nog niet boven geweest maar daar gaan we straks kijken. De hondjes waren in ieder geval braaf geweest en moesten heel nodig naar de wc, hahah. Vanmorgen hebben we niet veel te doen en gaan we denk ik gewoon even relaxen op het strand ofzo. We gaan eerst al onze spullen inpakken zodat er niks meer hier van ons ligt. Vanmiddag gaan we lunchen met Janina en daarna gaan we misschien bij huizen kijken maar we weten het ook niet precies. We zien het wel. Het is gewoon even allemaal kut ook omdat we niet kunnen werken en niet aan ons onderzoek kunnen zitten, etc. Maar het komt allemaal goed, daar gaan we maar vanuit. Maar als er nog een keer ingebroken wordt, pak ik me spullen en kom ik naar huis! 

Wordt vervolgd!

Liefs, Thyrza